de wilde monnik
rebels
​contemplatief
  • Poort
    • Wie ben ik
    • Visie en bezieling
    • Contact
  • Spreekkamer
    • Verlies- en rouwtherapie
    • Geestelijke zorg
  • Kapel
    • Huwelijksvieringen
    • Uitvaarten
    • Liturgische teksten
    • Latijnse liturgie >
      • Ordo Missae Vaticanum II
  • Scriptorium
    • Poëzie
    • Proza en Columns
    • Fotografie
  • Bibliotheek
    • Liturgische handschriften
    • Cornelis van Wijkerslooth
    • Microhistory en Big history
    • Giordano Bruno
    • Antonin Dvorak
    • Astronomie/ruimtevaart >
      • > Mijn Apollo Programma Website
    • Verlies en rouw in het verpleeghuis
  • Kelder
    • Likeuren

voor mijn oude, dode kat

18/3/2020

 
Foto
Ik houd niet zo van sentimentele gedichten, ze zijn zo snel kitscherig. Maar wanneer je kat na achttien jaar sterft, vind ik dat je het jezelf wel een keer mag toestaan...

DAG HARRY, SLOME KAT

Dag Harry, slome kat.
Heb je ooit geweten
hoe geliefd je bent?
Tovenaar van troost.

Ik steek de spade in de grond.
​
Verwachtingsvol keek je
vanaf de keukenmat
naar ons op.
Wist jij veel dat wij achter je rug om
je laatste uur al bepaald hadden.
Maar je voelde het gewicht
van achttien jaar leven:
een versleten hart, een lijf vol vocht.

​En wij een lief huis waarin we nog
de echo horen van mauw en krabbel.

Ik graaf je kleine graf in de tuin
daar waar je in de zon lag.

Stilletjes naderde je doodsengel
op de eerste lentedag.
Ik stel me voor zoals jijzelf sluipend
naar een vlinder of koolmees
maar dan een stuk trefzekerder natuurlijk,
roofdier bleek niet je grootste talent.

Laten we het maar eerlijk zeggen:
je grootste verdienste in deze wereld
was zonder twijfel dat je altijd en overal
kon maffen met een jaloersmakende
vanzelfsprekendheid
waardoor iedereen die je zag op slag
een gelukkiger mens werd.

Nu leg ik je voorzichtig in je groeve
terwijl ik je hoofd moet ondersteunen
met mijn wijsvinger omdat het anders
onwerkelijk bungelt.

Dag Harry, slome kat.
Ik wens je een poezenhemel
waar je wél de felheid hebt
om op muizen te jagen
en je níet hoeft te kotsen
als je gras gegeten hebt,
en ik wens je brokjes in gelei,
van die dure op een schaaltje en...

Nee, wat een onzin. Ik wens je
dat je daar net zo Harry bent als hier,
met je aanstekelijke onnozelheid,
onhandig en verwonderd.

Zelfs dood in een kuil
ben je een mooie kat.
Aarzelend dek ik je toe.
We strooien wat bloemzaad
op je heuveltje.

​Dag Harry, slome kat.
Heb je ooit geweten
hoe geliefd je bent?
Val niet uit de hemel
met je onhandigheid.

Reageren is niet langer mogelijk.

    Poëzie


    Auteur

    Christian van Zitteren

    Categorieën

    Alles
    Banale Mythen (cyclus)
    Gedichten In De Jaarkring
    Gedichten Voor Maria
    Klassieke Sonnetten
    Losse Gedichten
    Mythe En Tijd (cyclus)
    Oudere Gedichten
    Texelgedichten
    Verpleeghuispsalmen
    Waken Bij Een Geliefde (cyclus)

    Archieven

    Oktober 2020
    April 2020
    Maart 2020
    Februari 2020
    Januari 2020
    November 2019
    Augustus 2019
    Mei 2019
    Maart 2019
    Februari 2019
    November 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Oktober 2017
    Augustus 2017
    Mei 2017
    Oktober 2016
    November 2013
    Februari 2000
    Januari 2000

    RSS-feed

Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.