Orde van dienst voor de Eucharistieviering
​volgens Vaticanum II

(De Nederlandse vertaling is niet die in de liturgie gebruikt wordt, maar een meer letterlijke vertaling ten behoeve van het begrip van het Latijn.)
ORDO MISSÆ
Ritus initiales
1. Populo congregato, sacerdos cum ministris ad altare accedit, dum cantus ad introitum peragitur.
Cum ad altare pervenerit, facta cum ministris profunda inclinatione, osculo altare veneratur et, pro opportunitate, crucem et altare incensat. Postea cum ministris sedem petit.
ORDE VAN DE MIS
​Inleidende ritus
1. Als het volk is samengekomen, gaat de priester met zijn assistenten naar het altaar. Intussen wordt het gezang bij de opening gezongen.
​Wanneer hij bij het altaar is gekomen, maakt hij met de assistenten een diepe buiging, eert het altaar met een kus en kan het kruis en het altaar bewieroken. Daarna gaat hij met zijn assistenten naar zijn zitplaats.
Cantu ad introitum absoluto, sacerdos et fideles, stantes, signant se signo crucis, dum sacerdos, ad populum conversus, dicit:
De priester en de gelovigen maken na het gezang bij de opening staande een kruisteken. De priester zegt, gekeerd naar de gemeenschap:
In nómine Patris, et Fílii, et Spíritus Sancti.
In de Naam van de Vader, en de Zoon, en de heiige Geest.
​Populus respondet:
Het volk antwoordt:
Amen.
Amen.
2. Deinde sacerdos, manus extendens, populum salutat, dicens:
​2. Vervolgens begroet de priester met de handen uitgespreid de aanwezigen met de woorden:
Grátia Dómini nostri Iesu Christi, et cáritas Dei, et communicátio Sancti Spíritus sit cum ómnibus Vobis.
De genade van onze Heer Jezus Christus, en de liefde van God, en de gemeenschap van de Heilige Geest zij met u allen.
​Vel:
​Of:
Grátia vobis et pax a Deo Patre nostro et Dómino Iesu Christo.
Genade zij u en vrede van God onze Vader en de Heer Jezus Christus.
​Vel:
Of:
Dóminus vobíscum.
De Heer zij met u.
Populus respondet:
Het volk antwoordt:
Et cum spíritu tuo.
En met uw geest.
Episcopus, loco Dóminus vobíscum, in hac prima salutatione dicit:
De bisschop zegt bij deze eerste begroeting, op de plaats van Dóminus vobiscum:
Pax Vobis.
Vrede zij met u.
3. Sacerdos, vel diaconus vel alius minister, potest brevissimis verbis introducere fideles in Missam diei.
​3. De priester, of de diaken of een andere dienaar, kan met een zeer kort woord de gelovigen inleiden in de Mis van de dag.
Actus pænitentialis
​Boeteritus
(Die dominica, præsertim tempore paschali, loco consueti actus pænitentialis, quandoque fieri potest benedictio et aspersio aquæ in memoriam baptismi, ut in Appendice II)
(Op zondag...)
4. Deinde sequitur actus pænitentialis ad quem sacerdos fideles invitat, dicens:
4. Daarna volgt de boeteritus waarvoor de priester de gelovigen uitnodigt, met de woorden:
Fratres, agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.
Broeders, erkennen wij onze zonden, opdat wij de heilige geheimen goed kunnen vieren.
Fit brevis pausa silentii. Postea omnes simul formulam confessionis generalis perficiunt:
Nu volgt een korte pauze.
Confíteor Deo omnipoténti et vobis, fratres, quia peccávi nimis cogitatióne, verbo, ópere et omissióne:
Ik belijd voor de almachtige God en voor u, broeders, omdat ik zeer gezondigd heb, in gedachte, in woord, in doen en in laten:
et, percutientes sibi pectus, dicunt:
​en terwijl zij zichzelf op de borst slaan zeggen zij:
mea culpa, mea culpa, mea máxima culpa.
door mijn schuld, door mijn schuld, door mijn allergrootste schuld.
Deinde prosequuntur:
Daarna wordt vervolgd:
Ideo precor beátam Maríam semper Vírginem, omnes Angelos et Sanctos, et vos, fratres, oráre pro me ad Dóminum Deum nostrum.
Daarom smeek ik de heilige Maria, altijd Maagd, alle Engelen en Heiligen, en u, broeders, voor mij te bidden bij de Heer onze God.
Sequitur absolutio sacerdotis:
Dan volgt de absolutie door de priester:
Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimissís peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam.
Moge de almachtige God zich over ons ontfermen en, door onze zonden te vergeven, ons geleiden tot het eeuwig leven.
Populus respondet:
Het volk antwoordt:
Amen.
Amen.
Vel:
Of:
5. Sacerdos fideles invitat ad actum pænitentialem:
5. De priester nodigt de gelovigen uit tot de boeteritus:
Fratres, agnoscámus peccáta nostra,
ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.
Broeders, erkennen wij onze zonden, opdat wij de heilige geheimen goed kunnen vieren.
Fit brevis pausa silentii. Postea sacerdos dicit:
Er volgt een korte stilte. Daarna zegt de priester:
Miserére nostri, Dómine.
Ontferm U over ons, Heer.
Populus respondet:
​Het volk antwoordt:
Quia peccávimus tibi.
Want wij hebben tegen U gezondigd.
Sacerdos:
De priester:
Osténde nobis, Dómine, misericórdiam tuam.
Toon ons, Heer, uw barmhartigheid.
Populus:
Het volk:
Et salutáre tuum da nobis.
En schenk ons uw heil.
Sequitur absolutio sacerdotis:
Dan volgt de absolutie door de priester:
Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam.
Moge de almachtige God zich over ons ontfermen en, door onze zonden te vergeven, ons geleiden tot het eeuwig leven.
Populus respondet:
Het volk antwoordt:
Amen.
Amen.
Vel:
Of:
6. Sacerdos fideles invitat ad actum pænitentialem:
6. De priester nodigt de gelovigen uit tot de boeteritus:
Fratres, agnoscámus peccáta nostra, ut apti simus ad sacra mystéria celebránda.
Broeders, erkennen wij onze zonden, opdat wij de heilige geheimen goed kunnen vieren.
Fit brevis pausa silentii. Postea sacerdos, vel diaconus vel alius minister, sequentes, vel alias, invocationes cum Kýrie, eléison profert:
Er volgt een korte pauze.
Qui missus es sanáre contrítos corde: Kýrie, eléison.
Gij die gekomen zijt om het geslagen hart te helen: Heer, ontferm U.
Populus respondet:
Het volk antwoordt:
Kýrie, eléison.
Heer, ontferm U.
Sacerdos:
De priester:
Qui peccatóres vocáre venísti: Christe, eléison.
Gij die gekomen zijt om zondaars te roepen: Christus, ontferm U.
Populus:
Het volk:
Christe, eléison.
Christus, ontferm U.
Sacerdos:
De priester:
Qui ad déxteram Patris sedes, ad interpellándum pro nobis: Kýrie, eléison.
Gij die zit aan de rechterhand van de Vader, om onze voorspreker te zijn: Heer, ontferm U.
Populus:
Het volk:
Kýrie, eléison.
Heer, ontferm U.
Sequitur absolutio sacerdotis:
Dan volgt de absolutie door de priester:
Misereátur nostri omnípotens Deus et, dimíssis peccátis nostris, perdúcat nos ad vitam ætérnam.
Moge de almachtige God zich over ons ontfermen en, door onze zonden te vergeven, ons geleiden tot het eeuwig leven.
Populus respondet:
Het volk antwoordt:
Amen.
Amen.
7. Sequuntur invocationes Kýrie, eléison, nisi iam præcesserint in aliqua formula actus pænitentialis.
7. Dan volgt de aanroep Kyrie, eleison,​ tenzij deze al voorgekomen is in de boeteritus.
V. Kýrie, eléison. R. Kýrie, eléison.
V. Heer, ontferm U. R. Heer, ontferm U.
V. Christe, eléison. R. Christe, eléison.
V. Christus, ontferm U. R. Christus, ontferm U.
V. Kýrie, eléison. R. Kýrie, eléison.
V. Heer, ontferm U. R. Heer, ontferm U.
8. Deinde, quando præscribitur, cantatur vel dicitur hymnus: Gloria in excelsis Deo. Toni integri in Graduali Romano inveniuntur.
8. Vervolgens, indien voorgeschreven, wordt de hymne Gloria in excelsis Deo gezongen of gezegd. ​De melodie kan gevonden worden in het Graduale Romanum.
Glória in excélsis Deo
et in terra pax homínibus bonæ voluntátis.
Laudámus te,
benedícimus te,
adorámus te,
glorificámus te,
grátias ágimus tibi
​propter magnam glóriam tuam,
Dómine Deus, Rex cæléstis,
Deus Pater omnípotens.
Dómine Fili Unigénite, Iesu Christe,
Dómine Deus, Agnus Dei, Fílius Patris,
qui tollis peccáta mundi,
miserére nobis;
qui tollis peccáta mundi,
súscipe deprecatiónem nostram.
Qui sedes ad déxteram Patris,
​miserére nobis.
Quóniam tu solus Sanctus,
tu solus Dóminus,
tu solus Altíssimus, Iesu Christe,
cum Sancto Spíritu:
​in glória Dei Patris.
Amen.
Eer aan God in den hoge en vrede op aarde aan de mensen van goede wil.
Wij loven u,
wij prijzen,
wij aanbidden u,
wij verheerlijken,
wij zeggen u dank
voor uw grote heerlijkheid.
Heer God, hemelse koning,
God almachtige Vader,
Heer, eniggeboren Zoon, Jezus Christus.
Heer God, Lam Gods, Zoon van de Vader,
Gij, die wegneemt de zonden der wereld,
​ontferm u over ons.
Gij die wegneemt de zonden der wereld, aanvaard ons gebed,
Gij die zit aan de rechterhand van de Vader, ontferm u over ons.
Want Gij alleen zijt de Heilige,
Gij alleen de Heer.
Gij alleen de Allerhoogste, Jezus Christus,
Met de Heilige Geest
in de heerlijkheid van God de Vader.
​Amen.
9. Quo hymno expleto, sacerdos, manibus iunctis, dicit:
Oremus.
Laat ons bidden.
Et omnes una cum sacerdote per aliquod temporis spatium in silentio orant.
Tunc sacerdos, manibus extensis, dicit orationem collectam, qua expleta, populus acclamat:
Amen.
Amen.
Liturgia verbi
​Dienst van het Woord
10. Deinde lector ad ambonem pergit, et legit primam lectionem, quam omnes sedentes auscultant. Ad finem lectionis significandam, lector acclamat:
Verbum Dómini.
Woord van de Heer.
Omnes respondent:
Deo grátias.
Dank aan God.
11. Psalmista, seu cantor, psalmum cantat vel dicit, populo responsum proferente.
12. Postea, si habenda sit secunda lectio, lector eam ex ambone legit, ut supra. Ad finem lectionis significandam, lector acclamat:
Verbum Dómini.
Woord van de Heer.
Omnes respondent:
Deo grátias.
Dank aan God.
13. Sequitur Allelúia, vel alter cantus a rubricis statutus, prouti tempus liturgicum postulat.
14. Interim sacerdos incensum, si adhibetur, imponit. Postea diaconus, Evangelium prolaturus, ante sacerdotem profunde inclinatus, benedictionem petit, submissa voce dicens:
Iube, domne, benedícere.
Wil, heer, mij zegenen.
Sacerdos submissa voce dicit:
Dóminus sit in corde tuo et in lábiis tuis:
ut digne et competénter annúnties Evangélium suum:
in nómine Patris, et Fílii, + et Spíritus Sancti.
De Heer zij in uw hart en op uw lippen: opdat ge waardig en bekwaam zijn Evangelie verkondigt: in de Naam van de Vader, en de Zoon, + en de Heilige Geest.
Diaconus signat se signo crucis et respondet:
Amen.
Amen.
Si vero non adest diaconus, sacerdos ante altare inclinatus secreto dicit:
Munda cor meum ac lábia mea, omnípotens Deus, ut sanctum Evangélium tuum digne váleam nuntiáre.
Reinig mijn hart en mijn lippen, almachtige God, opdat ik uw heilig Evangelie waardig kan verkondigen.
15. Postea diaconus, vel sacerdos, ad ambonem pergit, ministris pro opportunitate cum incenso et cereis eum comitantibus, et dicit:
Dóminus vobíscum.
De Heer zij met u.
Populus respondet:
Et cum spíritu tuo.
En met uw geest.
Diaconus, vel sacerdos:
Léctio sancti Evangélii secúndum N.
Lezing uit het heilig Evangelie volgens N.
et interim signat librum et seipsum in fronte, ore et pectore.
Populus acclamat:
Glória tibi, Dómine.
Eer aan U, God.
Deinde diaconus, vel sacerdos, librum, si incensum adhibetur, thurificat, et Evangelium proclamat.
16. Expleto Evangelio, diaconus, vel sacerdos acclamat:
Verbum Dómini.
Woord van de Heer.
Omnes respondent:
Laus tibi, Christe.
Lof aan U, Christus.
Deinde librum osculatur dicens secreto:
Per evangélica dicta deleántur nostra delícta.
Moge door het gezegde evangelie onze zonden worden uitgewist.
17. Deinde fit homilia, quæ a sacerdote vel diacono habenda est omnibus diebus dominicis et festis de præcepto; aliis diebus commendatur.
18. Homilia expleta, cantatur vel dicitur, quando præscribitur, symbolum seu professio fidei:
Toni integri in Graduali romano inveniuntur.
Credo in unum Deum,
Patrem omnipoténtem,
factórem cæli et terræ,
visibílium ómnium et invisibílium.
Et in unum Dóminum Iesum Christum,
Fílium Dei Unigénitum,
et ex Patre natum ante ómnia sǽcula.
Deum de Deo, lumen de lúmine,
​Deum verum de Deo vero,
génitum, non factum, consubstantiálem Patri:
per quem ómnia facta sunt.
Qui propter nos hómines et propter nostram salútem descéndit de cælis.
Ad verba quæ sequuntur, usque ad factus est, omnes se inclinant.
Et incarnátus est de Spíritu Sancto
ex María Vírgine, et homo factus est.
Crucifíxus étiam pro nobis sub Póntio Piláto;
passus et sepúltus est,
et resurréxit tértia die, secúndum Scriptúras,
et ascéndit in cælum,
​sedet ad déxteram Patris.
Et íterum ventúrus est cum glória,
iudicáre vivos et mórtuos,
cuius regni non erit finis.
Et in Spíritum Sanctum,
​Dóminum et vivificántem:
qui ex Patre Filióque procédit.
Qui cum Patre et Fílio simul adorátur et conglorificátur:
qui locútus est per prophétas.
Et unam, sanctam, cathólicam et apostólicam Ecclésiam.
Confíteor unum baptísma in remissiónem peccatórum.
Et exspécto resurrectiónem mortuórum,
et vitam ventúri sǽculi. Amen.
Ik geloof in één God,
de almachtige Vader,
schepper van hemel en aarde,
van al het zichtbare en onzichtbare.
En in één Heer Jezus Christus,
Eniggeboren Zoon van God,
en uit de Vader geboren voor alle tijden.
God uit God, licht uit licht,
ware God uit de ware God.
geboren, niet geschapen, wezensgelijk aan de Vader: door wie alles geschapen is.
Die voor ons mensen, ​en omwille van ons heil uit de hemel is neergedaald.
Bij de volgende woorden, tot aan factus est, buigt iedereen.
En Hij is vlees geworden door de heilige Geest
uit de maagd Maria, en is mens geworden.
En Hij is gekruisigd voor ons onder Pontius Pilatus; is gestorven en begraven,
en opgestaan de derde dag, volgens de Schriften,
en opgestegen ten hemel,
en zit aan de rechterzijde van de Vader.
Vandaar zal Hij komen in glorie,
om te oordelen levenden en doden,
aan wiens rijk geen einde zal zijn.
En in de Heilige Geest,
​Heer en Levengever:
die uit de Vader en de Zoon voortkwam.
Die met de Vader en de Zoon tezamen wordt aanbeden en verheerlijkt:
die gesproken heeft door de profeten.
En in de ene, heilige, katholieke en apostolische Kerk.​
Ik belijd één doopsel tot vergeving van de zonden.
En ik verwacht de verrijzenis van de doden,
en het leven van het komend rijk. Amen.
19. Loco symboli nicæno-constantinopolitani, præsertim tempore Quadragesimæ et tempore paschali, adhiberi potest symbolum baptismale Ecclesiæ Romanæ sic dictum Apostolorum.
Credo in unum Deum
Patrem omnipoténtem, Creatórem cæli et terræ,
et in Iesum Christum, Fílium eius únicum,
Dóminum nostrum,
Ad verba quæ sequuntur, usque ad María Vírgine, omnes se inclinant.
qui concéptus est de Spíritu Sancto,
natus ex María Vírgine,
passus sub Póntio Piláto,
crucifíxus, mórtuus, et sepúltus,
descéndit ad ínferos,
tértia die resurréxit a mórtuis,
ascéndit ad cælos,
sedet ad déxteram Dei
​Patris omnipoténtis,
inde ventúrus est iudicáre
​vivos et mórtuos.
Credo in Spíritum Sanctum,
sanctam Ecclésiam cathólicam,
sanctórum communiónem,
remissiónem peccatórum,
carnis resurrectiónem,
vitam ætérnam. Amen.
Ik geloof in één God,
almachtige Vader, schepper van hemel en aarde,
en in Jezus Christus, zijn enige Zoon,
onze Heer.
Bij de woorden die volgen, tot aan Maria Virgine, buigen allen.
die ontvangen is van de heilige Geest,
geboren uit de maagd Maria,
geleden heeft onder Pontius Pilatus,
is gekruisigd, gestorven en begraven,
nedergedaald ter helle,
de derde dag verrezen uit de doden,
opgestegen ten hemel,
zit aan de rechterzijde van God
​de almachtige Vader,
vandaar zal Hij komen oordelen
levenden en doden.
Ik geloof in de heilige Geest,
de heilige katholieke Kerk,
de gemeenschap van de heiligen,
de vergeving van de zonden,
de verrijzenis van het vlees,
​het eeuwig leven. Amen.
20. Deinde fit oratio universalis, seu oratio fidelium.
Liturgia eucharistica
Dienst van de Eucharistie
21. His absolutis, incipit cantus ad offertorium. Interim ministri corporale, purificatorium, calicem, pallam et missale super altare collocant.
22. Expedit ut fideles participationem suam oblatione manifestent, afferendo sive panem et vinum ad Eucharistiæ celebrationem, sive alia dona, quibus necessitatibus Ecclesiæ et pauperum subveniatur.
23. Sacerdos, stans ad altare, accipit patenam cum pane, eamque ambabus manibus aliquantulum elevatam super altare tenet, submissa voce dicens:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus panem, quem tibi offérimus, fructum terræ et óperis mánuum hóminum: ex quo nobis fiet panis vitæ.
Gezegend zijt Gij, Heer van alles, want van uw goedheid hebben wij het brood ontvangen, dat wij aan U offeren, de vrucht van de aarde en het werk van mensenhanden: moge het voor ons levensbrood worden.
Deinde deponit patenam cum pane super corporale. Si vero cantus ad offertorium non peragitur, sacerdoti licet hæc verba elata voce proferre; in fine populus acclamare potest:
Benedíctus Deus in sǽcula.
Gezegend is God in eeuwigheid.
24. Diaconus, vel sacerdos, infundit vinum et parum aquæ in calicem, dicens secreto:
Per huius aquæ et vini mystérium eius efficiámur divinitátis consórtes, qui humanitátis nostræ fíeri dignátus est párticeps.
25. Postea sacerdos accipit calicem, eumque ambabus manibus aliquantulum elevatum super altare tenet, submissa voce dicens:
Benedíctus es, Dómine, Deus univérsi, quia de tua largitáte accépimus vinum, quod tibi offérimus, fructum vitis et óperis mánuum hóminum, ex quo nobis fiet potus spiritális.
Gezegend zijt Gij, Heer van alles, want van uw goedheid hebben wij de wijn ontvangen, die wij aan U offeren, de vrucht van de wijnstok en het werk van mensenhanden: moge het voor ons geestelijke drank worden.
Deinde calicem super corporale deponit. Si vero cantus ad offertorium non peragitur, sacerdoti licet hæc verba elata voce proferre; in fine populus acclamare potest:
Benedíctus Deus in sǽcula.
Gezegend is God in eeuwigheid.
26. Postea sacerdos, profunde inclinatus, dicit secreto:
In spíritu humilitátis et in ánimo contríto suscipiámur a te, Dómine; et sic fiat sacrifícium nostrum in conspéctu tuo hódie, ut pláceat tibi, Dómine Deus.
27. Et, pro opportunitate, incensat oblata, crucem et altare. Postea vero diaconus vel alius minister incensat sacerdotem et populum.
28. Deinde sacerdos, stans ad latus altaris, lavat manus, dicens secreto:
Lava me, Dómine, ab iniquitáte mea, et a peccáto meo munda me.
29. Stans postea in medio altaris, versus ad populum, extendens et iungens manus, dicit:
Oráte, fratres: ut meum ac vestrum sacrifícium acceptábile fiat apud Deum Patrem omnipoténtem.
Bidt, broeders, dat mijn en uw offer aanvaardbaar is voor God de almachtige Vader.
Populus surgit et respondet:
Suscípiat Dóminus sacrifícium de mánibus tuis ad laudem et glóriam nóminis sui, ad utilitátem quoque nostram totiúsque Ecclésiæ suæ sanctæ.
De Heer neme het offer aan uit uw handen tot lof en eer van zijn naam, tot welzijn van ons en heel zijn heilige kerk.
30. Deinde sacerdos, manibus extensis, dicit orationem super oblata; qua conclusa, populus acclamat:
Amen.
Amen.
PREX EUCHARISTICA
EUCHARISTISCH GEBED
31. Tunc sacerdos incipit Precem eucharisticam. Tonus simplex introductionis invenitur in Appendice I. Manus extendens, dicit:
Dóminus vobíscum.
De Heer zij  met u.
Populus respondet:
Et cum spíritu tuo.
En met uw geest.
Sacerdos, manus elevans, prosequitur:
Sursum corda.
Verheft de harten.
Populus:
Habémus ad Dóminum.
We hebben ze bij de Heer.
Sacerdos, manibus extensis, subdit:
Grátias agámus Dómino Deo nostro.
Brengen wij dank aan de Heer onze God.
Populus:
Dignum et iustum est.
Het is waardig en rechtvaardig.
Sacerdos prosequitur præfationem, manibus extensis.

Præfationes
​
In fine autem præfationis iungit manus et, una cum populo, ipsam præfationem concludit, cantans vel clara voce dicens:
Sanctus, Sanctus, Sanctus Dóminus Deus Sábaoth. Pleni sunt cæli et terra glória tua.
Hosánna in excélsis.
Benedíctus qui venit in nómine Dómini.
Hosánna in excélsis.
Heilig, heilig, heilig is de God de Heer van de hemelmachten. Vol zijn hemel en aarde van zijn heerlijkheid. Hosanna in den hoge.
​Gezegend is degene die komt in de naam van de Heer. Hosanna in den hoge.
32. In omnibus Missis licet sacerdoti celebranti partes præsertim præcipuas Precis eucharisticæ cantare, notis ditantur.
In Prece eucharistica prima, seu Canone romano, ea quæ inter parentheses includuntur omitti possunt.

Prex Eucharistica I
Prex Eucharistica II
​Prex Eucharistica III
​Prex Eucharistica IV
​
Ritus communionis
124. Calice et patena depositis, sacerdos, iunctis manibus, dicit:
Præcéptis salutáribus móniti, et divína institutióne formáti, audémus dícere:
Extendit manus et, una cum populo, pergit:
Pater noster, qui es in cælis:
sanctificétur nomen tuum;
advéniat regnum tuum;
fiat volúntas tua, sicut in cælo, et in terra.
Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie;
et dimítte nobis débita nostra,
sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris;
et ne nos indúcas in tentatiónem;
sed líbera nos a malo.
Onze Vader, die in de hemel bent:
uw naam worde geheiligd;
uw rijk kome;
uw wil geschiede, zoals in de hemel, ook op aarde.
Geef ons vandaag ons dagelijks brood;
en vergeef ons onze schulden,
zoals ook wij onze schuldenaren vergeven;
en leid ons niet naar de verleiding;
maar verlos ons van kwaad.
125. Manibus extensis, sacerdos solus prosequitur, dicens:
Líbera nos, quǽsumus, Dómine, ab ómnibus malis,
da propítius pacem in diébus nostris,
ut, ope misericórdiæ tuæ adiúti,
et a peccáto simus semper líberi
et ab omni perturbatióne secúri:
exspectántes beátam spem
et advéntum Salvatóris nostri Iesu Christi.
Iungit manus. Populus orationem concludit, acclamans:
Quia tuum est regnum, et potéstas, et gloria in sǽcula.
126. Deinde sacerdos, manibus extensis, clara voce dicit:
Dómine Iesu Christe, qui dixísti Apóstolis tuis: Pacem relínquo vobis, pacem meam do vobis: ne respícias peccáta nostra, sed fidem Ecclésiæ tuæ; eámque secúndum voluntátem tuam pacificáre et coadunáre dignéris.
Iungit manus.
Qui vivis et regnas in sǽcula sæculórum.
Populus respondet:
Amen.
127. Sacerdos, ad populum conversus, extendens et iungens manus, subdit:
Pax Dómini sit semper vobíscum.
Populus respondet:
Et cum spíritu tuo.
128. Deinde, pro opportunitate, diaconus, vel sacerdos, subiungit:
Offérte vobis pacem.
Et omnes, iuxta locorum consuetudines, pacem, communionem et caritatem sibi invicem significant; sacerdos pacem dat diacono vel ministro.
129. Deinde accipit hostiam eamque super patenam frangit, et particulam immittit in calicem, dicens secreto:
Hæc commíxtio Córporis et Sánguinis Dómini nostri Iesu Christi fiat accipiéntibus nobis in vitam ætérnam.
130. Interim cantatur vel dicitur:
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: miserére nobis.
Agnus Dei, qui tollis peccáta mundi: dona nobis pacem.
Quod etiam pluries repeti potest, si fractio panis protrahitur. Ultima tamen vice dicitur: dona nobis pacem.
131. Sacerdos deinde, manibus iunctis, dicit secreto:
Dómine Iesu Christe, Fili Dei vivi, qui ex voluntáte Patris, cooperánte Spíritu Sancto, per mortem tuam mundum vivificásti: líbera me per hoc sacrosánctum Corpus et Sánguinem tuum ab ómnibus iniquitátibus meis et univérsis malis: et fac me tuis semper inhærére mandátis, et a te numquam separári permíttas.
Vel:
Percéptio Córporis et Sánguinis tui, Dómine Iesu Christe, non mihi provéniat in iudícium et condemnatiónem: sed pro tua pietáte prosit mihi ad tutaméntum mentis et córporis, et ad medélam percipiéndam.
132. Sacerdos genuflectit, accipit hostiam, eamque aliquantulum elevatam super patenam vel super calicem tenens, versus ad populum, clara voce dicit:
Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccáta mundi. Beáti qui ad cenam Agni vocáti sunt.
Et una cum populo semel subdit:
Dómine, non sum dignus, ut intres sub téctum meum, sed tantum dic verbo, et sanábitur ánima mea.
133. Et sacerdos, versus ad altare, secreto dicit:
Corpus Christi custódiat me in vitam ætérnam.
Et reverenter sumit Corpus Christi.
Deinde accipit calicem et secreto dicit:
Sanguis Christi custódiat me in vitam ætérnam.
Et reverenter sumit Sanguinem Christi.
134. Postea accipit patenam vel pyxidem, accedit ad communicandos, et hostiam parum elevatam unicuique eorum ostendit, dicens:
Corpus Christi.
Communicandus respondet:
Amen.
Et communicatur.
Eo modo agit et diaconus, si sacram Communionem distribuit.
135. Si adsint sub utraque specie communicandi, servetur ritus suo loco descriptus.
136. Dum sacerdos sumit Corpus Christi, inchoatur cantus ad Communionem.
137. Distributione Communionis expleta, sacerdos vel diaconus vel acolythus purificat patenam super calicem et ipsum calicem. Dum purificationem peragit, sacerdos dicit secreto:
Quod ore súmpsimus, Dómine, pura mente capiámus, et de múnere temporáli fiat nobis remedium sempitérnum.
138. Tunc sacerdos ad sedem redire potest. Pro opportunitate sacrum silentium, per aliquod temporis spatium, servari, vel psalmus aut aliud canticum laudis aut hymnus proferri potest.
139. Deinde, stans ad altare vel ad sedem, sacerdos, versus ad populum, iunctis manibus, dicit:
Oremus.
Et omnes una cum sacerdote per aliquod temporis spatium in silentio orant, nisi silentium iam præcesserit. Deinde sacerdos, manibus extensis, dicit orationem post Communionem. Populus in fine acclamat:
Amen.
Ritus conclusionis
140. Sequuntur, si necessariæ sint, breves annuntiationes ad populum.
141. Deinde fit dimissio. sacerdos, versus ad populum, extendens manus, dicit:
Dóminus vobíscum.
Populus respondet:
Et cum spíritu tuo.
Sacerdos benedicit populum, dicens:
Benedícat vos omnípotens Deus,
Pater, et Fílius, + et Spíritus Sanctus.
Populus respondet:
Amen.
Populus respondet:
Amen.
142. Quibusdam diebus vel occasionibus, huic formulæ benedictionis præmittitur, iuxta rubricas, alia formula benedictionis sollemnior, vel oratio super populum.
143. In Missa pontificali celebrans accipit mitram et, extendens manus, dicit:
Dóminus vobíscum.